start

01/09/2024 

De eerste week chemo zit er op. En wat voor een week... Na een zalig weekendje zee vlogen we er weer in alsof we nooit iets anders gewoon waren. Omdat we niet hopeloos op zoek wilden gaan naar een parkeerplaatsje tussen alle Maanrockgangers besloten we om rechtstreeks van Middelkerke bij oma te gaan overnachten. Achteraf gezien een goede beslissing. De eerste keer in weken (maanden?) sliepen we nog eens een nachtje door en ook de kinderen hebben klokje rond geslapen, dicht tegen hun allerliefste oma. Na nog eventjes spelen vertrokken Georges, Steven en ik naar het UZA. 

Nog even knutselen voor we vertrekken naar het UZA

Maud blijft bij oma

De port-a-cath werd voor het eerst aangeprikt waarna hij een baxter kreeg en ook de intraventriculaire chemo in zijn hoofdje werd toegediend. Georges ontpopte zich nog maar eens tot een echte modelpatiënt en onderging alles alsof het niets was. Een klein dutje dicht bij mama volgde en na een uitleg van de apotheek over de dagelijkse orale chemo trokken we terug naar oma om Maudje op te pikken. Het was een lange dag maar op zich hadden we de dag zonder al te veel kleerscheuren overleefd! 

In afwachting van de chemo spelen we nog een spelletje

Het ritueel van een geurtje voor het maskertje kiezen. Georges vindt het geweldig!

Een dutje bij mama nadien

Eerste chemo achter de rug!

Terug bij oma!

Na een goede nachtrust hadden de kindjes dinsdag zin om te spelen. In een mum van tijd werd onze keuken omgebouwd tot een kamp. Ze speelden doktertje, moesten heel veel dingen 'repareren' en deden alsof dutjes in de tent. Eenmaal in het UZA kwam tante Jolien op bezoek en mochten we mee gaan kijken naar haar bureau. Georges en Maud vonden het een ware uitstap en genoten er zichtbaar van.

Dutje in de tent

Spelen in de keuken

Beste vriendjes

Op bezoek bij tante Jolien

Ondertussen waren Steven en ik op zoek om een reisje te boeken de week nadien. Er werd ons op het hart gedrukt dat we niets mochten uitstellen dus bij deze wilden we de koe bij de horens vatten. We vonden vele leuke opties maar om iets te vinden dat vrij was en makkelijk bereikbaar was niet simpel. 's Avonds wilden we vluchten naar Italië boeken maar alles liep mis. De site van de vliegtuigmaatschappij blokkeerde, onze bankapps wilden niet meewerken,... het wilde maar niet lukken.

Weer op spoed

Het had precies zo moeten zijn want tegen de ochtend kreeg Georges koorts. De dagen voordien vonden we wel al dat hij sneller ademde maar verder hadden we niets gemerkt. Ik gaf paracetamol en we vertrokken naar spoed. Tegen dat we daar waren was de koorts weg en was Georges weer zijn vrolijke zelf. Alle onderzoeken leken normaal en hij werd voor 24u opgenomen voor observatie. Hij was nog wat platjes in de voormiddag en de kortademigheid bleef aanhouden maar we konden weer naar huis. 

Chemo met kalinox en Juliëtte

Toch was er 1 groot lichtpuntje tijdens deze opname voor Georges. De zomervakantie was bijna voorbij en juf Julie kwam langs. Zijn grote heldin! Afgelopen jaar is er niemand geweest die hem zo heeft kunnen opvrolijken tijdens zijn ziekenhuisopnames dan juf Julie. Zij zorgde meer dan eens voor fonkelende oogjes bij onze Georges.

Hoog bezoek van juf Julie

Na deze (gelukkig) korte opname gingen we op bezoek bij omi en opi. We reden rechtstreeks van het ziekenhuis door en genoten nog van een fijne namiddag. Er werd vrolijk gespeeld in de tuin en beide kindjes genoten met volle teugen van alle aandacht.

Dan was het eindelijk vrijdag. Laatste chemodag van de week. Tante Jolien kwam voor wat afleiding zorgen en we bouwden een LEGOdraak in de speelkamer. We brachten nog een bezoekje aan juf Julie en na de chemo vierden we het einde van de eerste chemoweek door er met ons viertjes op uit te trekken richting de Zoo van Antwerpen.

Georges was nog steeds kortademig en gaf ook over doordat hij zo moest hoesten in de dierentuin. Maar sterk als hij is, liet hij dit niet aan zijn hartje komen en genoot hij van de tijd met zijn zusje.

We sloten de zoo af met een lekker ijsje en eendjes vissen. Georges koos een zwaard en Maud had wat last van keuzestress. We sloten de dag af met het voornemen om vaker naar de zoo in Antwerpen te gaan en met de belofte aan Georges om snel nog eens eendjes te gaan vissen.

We waren op het einde van de week blij dat we de eerste horde genomen hadden. We hadden ondanks de ziekenhuisopname en de dagelijkse ziekenhuisbezoekjes toch het gevoel dat we er een leuke week van hadden gemaakt voor Georges. Georges lijkt gelukkig en te genieten van alle momenten samen. Tegelijkertijd zijn we bang. We willen niet denken aan wat nog komt, we doen er alles aan om die gedachten zo ver mogelijk weg te duwen. Dus we gaan voort, we plannen de agenda vol en leven op tempo van Georges zo hard we kunnen. We hebben een vol weekend voor de boeg en we zouden dit niet anders willen of kunnen momenteel.

Zaterdagochtend trek ik met de 2 kindjes naar de markt voor bloemetjes en iets lekker voor een bezoekje aan Henri. Georges zijn beste vriendje van school. Bij aankomst heeft Georges nog wat koudwatervrees maar het duurt niet lang of de kindjes spelen er op los. Het is ongelofelijk hoe de band tussen Georges en Henri zo sterk is. Het is Henri die altijd de hand uitreikt naar Georges en waarbij we een Georges zien die gretig meespeelt en geniet zoals een 4-jarige dat altijd zou moeten kunnen.

We namen afscheid en gingen naar tante Katrien en nonkel Bruno. Daar wachtten nog meer vriendjes van de kindjes en ook van Steven en mij. We beleefden een hele gezellige namiddag en avond. Georges waagde zich na meer dan een jaar aan een zwembadje en genoot van het mooie weer en zijn vriendjes. Ook Steven en ik genoten van een avond met vrienden. 

Na een goed ontbijt gingen we snel naar huis want we kregen een leuk bezoekje. De mensen van de bucketlist kwam op bezoek en hadden tal van leuke ideeën. Het is hartverwarmend hoe deze mensen zich inzetten voor Georges en andere kinderen in zijn situatie. Met een warm gevoel namen we afscheid.

Niet veel later stonden meter Anouk, nonkel Davy, Oscar en Nova aan de deur. Een bezoekje waar Georges en Maud al lang naar uit keken! Georges werd net wakker uit zijn middagdutje en had even wat tijd nodig om goed wakker te worden maar daarna werd het een hele leuke namiddag. Georges kreeg steeds meer kapoenenstreken en iedereen moest aan zijn waterpistool geloven. Oscar leefde zich uit met de Lego en de meisjes verkleedden zich in prinsessen. Een warme zomerdag zoals hij moet zijn.

Een volle maar leuke week. Morgen is het de eerste schooldag en Georges en Maud kijken er naar uit om hun vriendjes terug te zien.